Buzia wciąż mi się uśmiecha… Obserwowanie ludzi, którzy poszerzają świadomość siebie, zaczynają zauważać więcej, to ogromny przywilej – moment wręcz magiczny.
Co wzięli dla siebie? Oto parę refleksji po spotkaniu:
„Zrozumienie mechanizmów uwięzienia w społecznych schematach i dogmatach. Dążenie do samorealizacji i własnego indywidualnego szczęścia, to nie egoizm, a punkt wyjścia. Źle pojęty altruizm może być toksyczny”.
„Rozwój w związku, większy spokój w życiu, większe szczęście partnera”.
„Zwiększenie świadomości o pewnych mechanizmach myślenia i działania, o możliwościach zmiany podstawy”.
„Uświadomienie, że wszystko jest we mnie”
Dziękuję Wam za spotkanie – Eliza
Zbliżają się Walentynki. A skoro uczestnikom warsztatów obiecałam dodatkowe spotkanie dotyczące Związków, nie ma lepszego miesiąca na dotrzymanie słowa.
Kiedyś przeczytałam: „ Kobieta ma nadzieję, że facet po ślubie się zmieni, a facet żeniąc się ma nadzieję, że kobieta po ślubie się nie zmieni…”
I tak zaczynamy nasze związki pełni euforii, namiętności i wizji wspólnego, szczęśliwego życia nie zdając sobie sprawy, ile już na starcie wnosimy potrzeb, oczekiwań, ocen… A gdy już na dobre zagości w życiu błędne koło naszych zachowań i przekonań, sfrustrowani usiłujemy zrozumieć,
w którym momencie poszło coś nie tak? Kiedy w tym wszystkim zatraciłam/em siebie?
Jaka szkoda, że nikt nie uczy nas już od najmłodszych lat, że ZWIĄZEK to….
Zapraszam na otwartą prelekcję połączoną z coachingiem grupowym, gdzie chciałabym podzielić się z Wami koncepcją na temat ZWIĄZKÓW, która mnie urzekła… więcej w zakładce Prelekcje
Co roku Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy robi na mnie ogromne wrażenie – rozmachem, zaangażowaniem i swoistym świętem ludzkiej empatii. Tym razem doświadczyłam jej głębiej. Włączając do akcji prelekcję połączoną z coachingiem grupowym naprawdę poczułam się częścią tego wydarzenia. Cały proces przygotowań przyniósł mi moc radości. Cieszę się, że miałam możliwość podzielić się efektami pracy ze wspaniałymi kobietami, które zdecydowały się wziąć udział w spotkaniu. Dziękuję Wam za wspaniałą atmosferę, aktywność i hojność Waszych serc…
Radość dzielenia się – ta emocja po raz kolejny gromadzi nas przy Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy. W tym roku zdecydowałam się również wesprzeć akcję tym, czym dzielę się na co dzień – wiedzą, umiejętnościami i doświadczeniem.
Zapraszam na prelekcję połączoną z coachingiem grupowym na temat emocji. Wiem, że jeśli będziemy podnosić świadomość w tym obszarze, nie tylko dajemy prezent sobie, ale również obdarowujemy wszystkich, z którymi spotykamy się każdego dnia…
Nasze myśli tworzą otaczający nas świat…
Zatem nie tylko od Święta – ale i w dniu codziennym – niech goszczą w przestrzeni umysłu takie, które oznaczają akceptację, zrozumienie, wdzięczność, radość …
A jeśli zdarzy się, że zabłądzą gdzieś w mrocznych zakrętach, pamiętajcie, że ZAWSZE, ale to ZAWSZE, można pomyśleć NA NOWO !
Tego życzę Wam i sobie
Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i Nowego 2018 Roku
Dziękuję Pani Kamilo za zaproszenie do cyklu „Rodzic uczy, wspiera i współuczestniczy”. Dla mnie to ogromne przeżycie i radość. Po raz pierwszy pracowałam z tak młodymi odbiorcami, tym bardziej dziękuję za ciepłe słowa…
Wzbiłam się ponad chmury, wynurzając się z otoczonego szarością świata. Wiedziałam, że powinnam zapamiętać widok oblany jasnością promieni, by zachować… Zachować świadomość, że niezależnie od trudnych okoliczności mrokiem wdzierających się w życie jest miejsce , w którym zawsze radość rozświetla przestrzeń. I w każdej chwili mogę przywołać to uczucie lekkości, bo jest we mnie … i w Tobie też.
Tylko chaos myśli nie pozwala wznieść się ponad chmury. Tylko Umysł odgradza Cię od Twojego niewyczerpalnego promieniejącego Źródła. Masz już je. TY JESTEŚ ŹRÓDŁEM. Czy jesteś gotowy, żeby je sobie przypomnieć?
Rozwój człowieka to przede wszystkim POSZERZANIE UWAŻNOŚCI
Wszystko wokół toczy się jak dawniej, a Ty zauważasz więcej, bo … rozumiesz więcej, akceptujesz więcej i … sięgasz po więcej – a wszystko przez to, że WIĘCEJ UWAGI poświęcasz SOBIE…
V edycja już po pierwszym spotkaniu!
Tym razem zamieszczę ostatnio otrzymane refleksje jednej z uczestniczek, która już zakończyła cykl spotkań.
„Zastanawiałam się jak opisać to, co się ze mną wydarzyło w ciągu tego roku, kiedy miałyśmy warsztaty z Tobą. Wiem że baaaardzo długo to trwało, to moje zastanawianie się, ale dopiero teraz wyraźnie widzę zmianę jaka we mnie zaszła. Właściwie nadal zachodzi, bo widzę to jako ciągły proces.
Mam wrażenie, że nauczyłam się w końcu żyć ze sobą w zgodzie. Mam wrażenie, jakbym dostała do rąk narzędzia, którymi mogę pracować nad sobą i ze sobą. To tak, jakbym do tej pory uprawiała ogródek gołymi rękami – też można, ale trwa to długo, jest dość bolesne a do tego plony ograniczone:) Teraz czuję się jakby ktoś podarował mi narzędzia ogrodnicze – dużo łatwiej jest mi coś zasadzić i o to dbać w nadziei że wyda owoce.
To był burzliwi poranek. Kłótnia z bliską mi osobą. Potem chaos myśli i chęć ucieczki w odosobnienie. Niestety na nic się zdały próby uspokojenia, oddechy i usilne medytacje. Wzniosłam oczy w błękitną przestrzeń, z prośbą o wsparcie. Chwilę później przybył mały wysłannik niebios. Na swoje miejsce wybrał mój środkowy palec. Mam wrażenie, że przez chwilę przestałam oddychać. Było w tym coś tak magicznego, że pochłonęło mnie bez reszty. Ku mojemu zdziwieniu ważka wcale nie odlatywała. Wygrzewała się na słońcu leniwie, zarażając mnie stopniowo spokojem. Dała mi cenny czas w ciszy własnej przestrzeni. Przemierzyłam niesamowitą podróż. Odwiedziłam miejsca zwane „co jest dla mnie Ważne”, „co tak NAPRAWDĘ daje mi Szczęście”, „Kim chciałabym być”.
